Czasopismo

Charles Taze Russell

Charles Taze Russell urodził się jako drugie z pięciorga dzieci Josepha Lytela Russella i Ann Elizy Birney 16 lutego 1852 w Allegheny (obecnie dzielnica Pittsburga w Pensylwanii). Jego matka zmarła w wieku 29 lat, gdy Charles miał zaledwie 9 lat. Ojciec dożył 84 lat i zmarł w roku 1897, doczekawszy pełnego rozkwitu działalności syna i podzielając jego poglądy.

Jako dwunastoletni chłopiec Charles pracował już w sklepach galanteryjnych ojca. Prowadził rachunkowość, zajmował się klientami, a nawet prowadził jeden ze sklepów. Praca ta dała mu sporo doświadczenia w zarządzaniu działalnością gospodarczą. Gdy jednak pewnego razu jako trzynastolatka zaangażowano go do zbiórki pieniędzy na kościół, tak się tym zraził, że postanowił nigdy w życiu nie organizować składek na cele działalności religijnej. W owym przekonaniu, że Bóg sam potrafi zadbać o finansowe potrzeby swej działalności, wytrwał do końca życia, nigdy nie prowadząc zbiórek pieniędzy.

Charles był bardzo religijnym dzieckiem. Matka pragnęła, by został misjonarzem, a on sam na chodnikach w Filadelfii wypisywał wersety biblijne, by zwrócić uwagę przechodniów na grożącą im karę wiecznych mąk. Początkowo razem z rodziną uczęszczał do kościoła prezbiteriańskiego, jednak jeszcze jako nastolatek sam zadecydował o przystąpieniu do kościoła kongregacjonalnego. Wkrótce potem, po zapoznaniu się z literaturą religijną tego kościoła i po dyskusjach z pastorami oraz rówieśnikami, w wieku 16 lat zaczął wątpić, czy chrześcijaństwo w ogóle jest w stanie odpowiedzieć na dręczące go pytania. Zaczął się wtedy interesować filozofiami Wschodu – konfucjanizmem, buddyzmem, taoizmem i hinduizmem.

W takim stanie zetknął się w 1870 roku, w wieku osiemnastu lat z kaznodzieją adwentystycznym, Jonasem Wendellem (1815-1873), który zapowiadał w swoich wykładach, że Jezus miał powrócić na ziemię na przełomie 1873/74 roku. Sposób argumentacji tak przekonał Charlesa, że z ponowną gorliwością powrócił do przekonania, że Biblia jest księgą zawierającą Słowo Boże oraz nadzieję zbawienia nie tylko dla chrześcijan, ale dla wszystkich ludzi.

C. T. Russell w 1879 roku, w wieku 27 lat, gdy zakładał czasopismo Zion’s Watch Tower

Począwszy od 1870 roku Charles wraz z ojcem Josephem i siostrą Margaret oraz niektórymi innymi zainteresowanymi przyjaciółmi, jak na przykład dobrze wykształconymi millerytami Georgem Storrsem i G. Stetsonem, zaczynają uczestniczyć w intensywnych studiach biblijnych, które mają doprowadzić do poznania Boga przy całkowitym odrzuceniu wszelkich ludzkich tradycji. W ramach tej społeczności Charles oraz jego rodzina zrozumieli właściwe znaczenie chrztu i postanowili odnowić swe poświęcenie. Wszyscy troje zostali ponownie ochrzczeni przez zanurzenie w wodzie w 1874 roku.

Na wiosnę roku 1876 Charles w czasie jednej ze swoich służbowych podróży otrzymuje w Filadelfii kopię czasopisma Herald of the Morning (Zwiastun Poranka) wydawanego przez Nelsona Barboura (1824-1908). Poglądy wyrażone w tym czasopiśmie, zbliżone do tego, co głosił Wendell, tak go zainteresowały, że natychmiast umówił się na spotkanie z Barbourem i wkrótce zaczął finansować jego działalność wydawniczą. Barbour głosił, że w kwietniu 1878 roku nastąpi zabranie do nieba żyjących świętych, a świat przez pozostałe jeszcze do tego momentu dwa lata będzie znajdował się na próbie żniwa, która oddzieli świętych od grzeszników.

Młody Russell zafascynowany tymi poglądami, przekonany o krótkim czasie, jaki ma upłynąć do spełnienia się wszystkich obietnic Bożych, postanawia całkowicie poświęcić się sprawie Pańskiej. Natychmiast i w wielkim pośpiechu sprzedaje wszystkie pięć sklepów i całe związane z tym przedsiębiorstwo za łączną sumę 300 tys. dolarów, co odpowiada dzisiejszej sile nabywczej około 5,5 mln dolarów. Pewna część tej kwota została natychmiast zużytkowana na opublikowanie i rozpowszechnianie książki Barboura Trzy światy, wydanej w 1877 roku. Opublikowana została także broszura, którą Charles zaczął pisać jeszcze w 1874 roku Cel i sposób powrotu naszego Pana. Wyrażony tam został między innymi pogląd o duchowym, niewidzialnym przyjściu Jezusa. Nie był to bynajmniej pogląd całkowicie nowy, wyznawał go między innymi Izaak Newton i inni.

Gdy minęła wiosna 1878 roku, a żyjący święci nie zostali zabrani do nieba, Charles powrócił do badania Biblii w taki sam sposób, jak czynili to od 1870 roku. Barbour zaś, rozczarowany niespełnieniem się jego oczekiwań, zaczął zmieniać poglądy, które złączyły go z Russellem. Spowodowało to ich rozstanie. W lipcu 1879 roku ukazuje się pierwszy numer niezależnego czasopisma, kontrolowanego już odtąd całkowicie przez Charlesa T. Russella, pod tytułem Zion's Watch Tower (Strażnica Syjonu).

W marcu 1879 roku po zaledwie kilkumiesięcznej znajomości Russell żeni się z Marią Frances Ackley (1859-1838). Małżeństwo to oparte było na obopólnym postanowieniu celibatu, a jego celem miało być ułatwienie obu partnerom działalności ewangelicznej. Nieporozumienia odnośnie roli, jaką Maria chciała odgrywać w zarządzaniu wspólnie wydawanym czasopismem, doprowadziły do sądownie orzeczonej separacji w 1897 roku.

C. T. Russell w 1911 roku

W 1881 roku Russell zakłada towarzystwo wydawnicze Zion's Watch Tower Tract Society, mające na celu publikację nie tylko czasopism, ale także broszur, książek i Biblii. Oficjalnie zostało ono zalegalizowane w 1884 roku. Odtąd zaczyna się szeroko zakrojona działalność. Lokalna grupa studiów biblijnych liczy już 200 członków, którzy corocznie wybierają Russella na swojego pastora. Podążają za tym inne społeczności w całych Stanach Zjednoczonych, a wkrótce też w Europie, Australii i na innych kontynentach. W 1881 roku Russell publikuje pierwszą większą książkę Pokarm dla myślących chrześcijan. W tym samym roku pojawia się broszura Przybytek i jego nauki oraz Cienie Przybytku lepszych ofiar, z których to pozycji ta ostatnia do końca będzie uznawana jako jedna z podstawowych jego prac. Przy rozważaniu symboliki Przybytku Russell dochodzi bowiem do wniosku, że zbawienie świata i wybór Kościoła, który ma temu zbawieniu usługiwać, to dwa różne zadania w wielkim Bożym planie zbawienia wszystkich ludzi. Odkrycie to uszeregowało zrozumienie wielu niejasnych dotąd miejsc Biblii.

W 1886 roku Russell rozpoczyna publikowanie serii Wykładów Pisma Świętego, która zaplanowana była pierwotnie na siedem tomów, z których siódmego Russell nie zdążył już lub też nie chciał opracować. Pierwszy tom otrzymał nazwę Boski Plan Wieków i zawierał systematyczne i precyzyjnie zaplanowane ujęcie zrozumienia Biblii, wypracowanego w ciągu 16 lat studiów. Kolejne tomy Wykładów ukazują się w następujących latach: Nadszedł Czas – 1889, Przyjdź Królestwo Twoje – 1891, Walka Armagieddonu – 1897, Pojednanie pomiędzy Bogiem a człowiekiem – 1899, Nowe Stworzenie – 1904. Wszystkie te publikacje były tłumaczone na liczne języki i osiągnęły ogromne nakłady, jednak najczęściej wydawanym i najszerzej publikowanym pozostał Boski Plan Wieków, który z łącznym nakładem blisko 5 mln egz. jest bodaj najczęściej po Biblii wydawaną chrześcijańską książką religijną.

W 1903 roku wiele gazet rozpoczyna publikowanie kazań Pastora Russella. Łącznie docierają one do około 15 mln obywateli USA. W tym czasie Russell staje się jednym z najpopularniejszych kaznodziei, a na jego publiczne wykłady przybywają tysiące ludzi. W 1910 roku odwiedza Rosję i Palestynę. W czasie tej podróży przybywa również na tereny Polski, spotykając się głównie ze społecznościami żydowskimi. W 1911 r. wraz z grupą 7 osób udaje się w podróż dookoła świata w celu zbadania warunków pracy misyjnej w różnych częściach globu. Przy tej okazji ponownie odwiedza Żydów w Palestynie i w Galicji, wykładając im proroctwa o rychłym zgromadzeniu Izraela do ich ziemi. Po powrocie zostaje zaproszony przez nowojorskie społeczności żydowskie do wygłoszenia publicznego wykładu na Hippodromie, któremu przysłuchują się cztery tysiące przedstawicieli pięciu różnych społeczności żydowskich. Później wielkim powodzeniem cieszą się również prezentacje multimedialnego pokazu Fotodrama Stworzenia, zawierającego setki zdjęć, muzykę, a także pierwsze ruchome obrazy w kolorze.

W czasie powrotu z objazdu zachodnich i południowych Stanów Charles Taze Russell umiera 31 października 1916 w pociągu, który przejeżdża akurat przez miejscowość Pampa w Teksasie. Przyczyna śmierci była związana z zapaleniem uchyłków, któremu towarzyszyła dolegająca mu już wcześniej arytmia oraz skrajne wyczerpanie. Ogłoszenia o jego śmierci znalazły się w tytułach pierwszostronicowych artykułów najważniejszych gazet na świecie.

Opr. na podst. Pastor-Russell.com,
„His Life and Biograph

Poprzednia strona Następna strona