Chrześcijański dom

„Będę chodził ustawicznie w szczerości serca mego, w domu moim” – Psalm 101:2.

Lekcja z Kol. 3:12-25

Dorady 3. rozdziału Listu do Kolosan skierowane są do tych, którzy powstali z Chrystusem – oczywiście nie w rzeczywistym sensie, ale w sposób przypisany – do tych, którzy uznają samych siebie za martwych dla grzechu i żywych dla Boga przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana (Kol. 3:1; Rzym. 6:11). Gdy w rzeczywistości powstaniemy z Chrystusem, będziemy Mu podobni w pełnym tego słowa znaczeniu. W obecnym zaś stanie usiłujemy intelektualnie i duchowo upodabniać się do Jego doskonałego wyobrażenia, które, jak wierzymy i mamy nadzieję, osiągniemy w wiecznej przyszłości w sposób rzeczywisty.

Wiąże się z tym oczywiście konieczność pozbycia się grzechu i życia w czystości (Kol. 3:5), by całe nasze postępowanie względem bliźnich nacechowane było szczerością i prawdą (w. 9‑10), byśmy okazywali ducha wyrozumiałości i przebaczenia względem błądzących (w. 13), okrywając cały świat, a w szczególności świętych, płaszczem obfitego miłosierdzia (w. 14) i pozwalając, by pokój Boży kierował naszym sercem i ogarniał wszystkie nasze działania (w. 15).

Taki stan serca i umysłu można osiągnąć jedynie wtedy, gdy pozwala się słowu Chrystusa, by mieszkało w nas obficie (w. 16), gdy rozważa się w umyśle Jego nauki i stara się stosować je w codziennym życiu, będąc napełnionym w ten sposób Jego duchem i czyniąc wszystko z myślą o Jego chwale – z miłości oraz wdzięczności.

Takie postępowanie będzie także regulowało wszystkie sprawy życia domowego, wskazując mężom, żonom, rodzicom i dzieciom oraz sługom stosowne dla nich relacje i obowiązki (w. 18‑22; zob. wydanie ZWT z lipca 1893 r., [Straż 2/2017, str. 39]).

Jeśli będziemy wiernie kroczyli ścieżką tego zobowiązania, czyniąc wszystko jakby dla Pana, a nie dla ludzi, otrzymamy obiecaną obfitą nagrodę od Pomazanego Pana, do którego należymy i któremu służymy (w. 24). Jeślibyśmy jednak po wzięciu oświecenia prawdy, posiadając umiejętność wyraźnego dostrzegania ścieżki sprawiedliwości, ją porzucili i nią nie chodzili, to poniesiemy stosowne konsekwencje, zgodnie z przestrogą, że Bóg nie ma względu na osoby (w. 25).

Niechaj więc wszystkie dzieci światłości chodzą godnie w łasce Bożej przez Chrystusa i zgodnie z nauką Jego Słowa.

Zion’s Watch Tower, listopad 1893, R-1594

Fot. Bernard Bodo - Fotolia

Poprzednia strona

Następna strona