Kalendarium zdarzeń z lat 1916‑1918

prowadzących do wyłonienia się niezależnego nurtu badaczy Pisma Świętego

31 października 1916 – śmierć Charlesa T. Russella.

Listopad 1916 – wysłanie P.S.L. Johnsona do Londynu celem zbadania sytuacji w tamtejszym biurze i przygotowanie sprawozdania dla Brooklynu; zlecenie dwóm autorom: Claytonowi J. Woodworthowi oraz George’owi H. Fisherowi ze Scranton opracowania tzw. VII tomu, czyli publikacji zawierającej komentarz do Księgi Objawienia.

1 grudnia 1916 – publikacja w „The Watch Tower” ostatniej woli i duchowego testamentu C.T. Russella, złożonego przez niego w biurze notarialnym w 1907 r.

6 stycznia 1917 – pierwsze po śmierci C.T. Russella zebranie akcjonariuszy Towarzystwa „The Watch Tower”; wybór J.F. Rutherforda na nowego prezesa Towarzystwa oraz uchwalenie poprawek do statutu, z których jedna zapewniała prezesowi pozycję dyrektora wykonawczego korporacji, a druga czyniła go automatycznym prezesem bliźniaczego stowarzyszenia Peoples Pulpit Association (Stowarzyszenie Kazalnicy Ludowej); wybór trzyosobowej rady doradczej przy prezesie, która uzyskuje praktycznie równoległe uprawnienia do ustanowionej jeszcze za życia C.T. Russella rady siedmiu dyrektorów.

5 lutego – 4 kwietnia 1917 – niepokoje w Londynie związane z działaniami porządkowymi P.S.L. Johnsona, jego odwołanie i powrót do Brooklynu.

20 czerwca 1917 – posiedzenie Rady, na którym jej większość, niezadowolona ze sposobu sprawowania zarządu nad Towarzystwem przez nowego prezesa, podjęła nieudaną próbę dokonania korekt ustalonych w styczniu poprawek, tak by przywrócić utracony autorytet Rady Dyrektorów Towarzystwa.

17 lipca 1917 – zaskakujące przedstawienie pracownikom Bethel książki „Dokonana tajemnica”, która została wydana bez aprobaty komitetu redakcyjnego i sfinansowana z prywatnych środków z zamysłem ominięcia konieczności podjęcia takiej decyzji finansowej, dotyczącej prawdopodobnie ok. 20 tys. dolarów, przez Radę Dyrektorów.

17 lipca 1917 – odwołanie czterech zbuntowanych (A.I. Ritchie, J.D. Wright, I.F. Hoskins, R.H. Hirsh) spośród siedmiu członków Rady Dyrektorów pod pozorem braku aktualnego wotum akcjonariuszy Towarzystwa i mianowanie na ich miejsce nowych, lojalnych względem aktualnego prezesa; jednoczesne pozbawienie P.S.L. Johnsona funkcji pielgrzyma i nakazanie mu natychmiastowego opuszczenia Bethel.

Lipiec 1917 – wyprowadzenie się powołanego przez C.T. Russella w roku 1915 R.H. Oleszyńskiego z Bethel i jego powrót do Chicago po około dwóch latach służby w Brooklynie w roli redaktora polskojęzycznej wersji „The Watch Tower” pod nazwą „Strażnica”, po blisko dwudziestu latach wcześniejszej, luźniejszej współpracy z założycielem ruchu badaczy.

1 sierpnia 1917 – publikacja „Przesiewania czasu żniwa”, w której J.F. Ru­therford szczegółowo na 24 stronach formatu gazetowego opisuje swój pogląd na sytuację i zdarzenia, jakie miały miejsce od śmierci C.T. Russella aż do lipca 1917 r., ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji P.S.L. Johnsona, oskarżając protestujących czterech członków Rady Dyrektorów o spiskowanie w celu przejęcia władzy i usunięcia legalnego prezesa.

Sierpień 1917 – dobrowolne wyprowadzenie się z brooklyńskiego Bethel czterech pozbawionych urzędu dyrektorów.

1 września 1917 – odparcie przez czterech protestujących dyrektorów zarzutów J.F. Rutherforda w publikacji „Światło po ciemności” o podobnej objętości co „Przesiewanie czasu żniwa”; zdementowanie nieprawdziwych wiadomości i podanie własnej oceny sytuacji przy jednoczesnym twierdzeniu, że ich protest nie ma związku ze sprawą P.S.L. Johnsona, a skupia się na nielegalnych posunięciach obecnego prezesa, działającego niezgodnie ze statutem Towarzystwa „Watch Tower”, wolą i testamentem C.T. Russela oraz sprzecznie z prawem Stanów Zjednoczonych; na dowód przytoczone są liczne opinie prawne, dowodzące, że uchwalenie poprawek do statutu było nielegalne, a usunięcie czterech dyrektorów bezprawne.

Październik 1917 – J.F. Rutherford niespodziewanie zawiesza swoje funkcje, ogłasza referendum wśród zborów i oddaje się do dyspozycji kolejnego zjazdu akcjonariuszy w styczniu 1918; referendum przeprowadzone 25 listopada i podsumowane w grudniu wykazuje miażdżącą przewagę J.F. Rutherforda (otrzymał poparcie 95% spośród ponad 11 tys. członków należących do ponad 800 zborów, które przesłały wyniki swoich głosowań) nad jego oponentami, którzy zajęli w referendum odpowiednio miejsca od 10 do 13.

15 listopada 1917 – opublikowanie „Faktów dla akcjonariuszy” przez usuniętych dyrektorów, w nadziei pozyskania ich poparcia na zjeździe w styczniu 1918.

5 stycznia 1918 – nieudana próba pozyskania wotum akcjonariuszy przez czterech odwołanych dyrektorów; J.F. Rutherford uzyskuje ponad 194 tys. głosów akcjonariuszy, podczas gdy najwyżej notowany spośród czterech zdymisjonowanych dyrektorów R.H. Hirsh zaledwie 23 tys. (każdy głos reprezentował akcję Towarzystwa o wartości 10 dolarów, przy czym prawdopodobnie większość pakietów składana była przez upoważnionych przedstawicieli, a nie osobiście przez właścicieli; nie jest do końca jasne, kto dysponował ogromnym pakietem głosów pozostawionym przez C.T. Russella); po tej porażce wyborczej ok. 35 uczestników konwencji organizuje oddzielne spotkanie, na którym zostaje wybrany tzw. „komitet siedmiu” w składzie: James D. Wright, Ingram I. Margeson, Francis H. McGee, Raymond Grant Jolly, Paul S.L. Johnson, Isaac F. Hoskins oraz Robert H. Hirsh; postanawiają oni założyć oddzielną organizację, która skupi wokół siebie niezadowolonych uczestników ruchu badaczy Pisma Świętego.

1 marca 1918 – List „komitetu siedmiu” do uczestników międzynarodowego ruchu badaczy Pisma Świętego, w którym zostaje zapowiedziana intencja stworzenia organizacji na wzór „Watch Tower” oraz powołania niezależnego czasopisma; wyrażona zostaje prośba o głosy ze zborów badaczy.

1 kwietnia 1918 – publiczna odmowa R.H. Oleszyńskiego publikowania książki „Dokonana tajemnica”, zamieszczona w „Strażnicy”; po przetłumaczeniu kilku rozdziałów redaktor tego czasopisma stwierdził, że książka nie odpowiada standardom prawdy biblijnej i rozsądku i zrezygnował z dalszej pracy nad nią.

26‑29 lipca 1918 – konwencja w Asbury Park ujawnia różnice między podejściem P.S.L Johnsona, który jest przeciwny powoływaniu organizacji do zarządzania pracą Pańską, a opinią pozostałych, którzy zdecydowanie do tego dążą; w rezultacie P.S.L. Johnson i R.G. Jolly kończą współpracę z „komitetem siedmiu” i rozpoczynają własną działalność.

15 sierpnia 1918 – wydanie czasopisma „The Bible Standard and The Herald of Christ’s Kingdom” (Sztandar Biblijny i Zwiastun Królestwa Chrystusa) mającego stanowić zaczątek nowego periodyku; kontrowersje, jakie powstały jeszcze przed opublikowaniem tego biuletynu, wskazywały na to, że na skutek różnic powstałych na konwencji w Asbury Park z biuletynu tego zrodzą się dwa niezależne czasopisma; „The Bible Standard” redagowali później, od 1920 roku, P.S.L. Johnson i R.G. Jolly, podczas gdy inni członkowie komitetu pozostali przy tytule „The Herald of Christ’s Kindom”.

22 sierpnia 1918 – publikacja Paula S.L. Johnsona ustosunkowująca się do zarzutów J.F. Rutherforda opisanych w „Przesiewaniu czasu żniwa” z września poprzedniego roku.

2 września 1918 – rozesłanie biuletynu „komitetu siedmiu” z posiedzenia w czasie konwencji w Asbury Park, która odbyła się 26‑29 lipca 1918; efektem posiedzenia było postanowienie zwołania założycielskiej konwencji w Providence w stanie Rhode Island. W biuletynie tym pojawia się nazwa Pastoral Bible Institute.

8‑10 listopada 1918 – konwencja w Providence, w której uczestniczyło około 300 osób, daje formalne upoważnienie komitetowi do rejestracji Pastoralnego Instytutu Biblijnego oraz powołania czasopisma „The Herald of Christ’s Kingdom”.

23 listopada 1918 – rejestracja Pastoral Bible Institute.

1 grudnia 1918 – publikacja pierwszego regularnego numeru czasopisma „The Herald”.

1 stycznia 1919 – publikacja w Chicago pierwszego numeru niezależnej od Brooklynu polskiej „Strażnicy” pod redakcją R.H. Oleszyńskiego.

Poprzednia strona

Następna strona